۱۳۸۹ فروردین ۲۸, شنبه


نا بۆ توندوتیژی!

ئێمه‌وه‌ ک سه‌نته‌ری ژنانی کورد له‌کۆڵن به‌ بۆنه‌ی سالگه‌ردی به‌رده‌ بارانکردنی دوعا سومبولی قوربانی عیشق و خۆشه‌ویستی، هه‌ڵده‌سیتین به‌ پیشاندانی فلمێک له‌شاری کۆلن له‌به‌رواری 01.05.2010 وه‌ وتووێژ کردن له‌سه‌ر ئه‌و فلمه‌ به‌به‌شداری میوانه‌ به‌رێزه‌ کان.
شایه‌نی باسه‌ ئه‌م فلیمه‌ دیکۆمێنتاریه‌ له‌سه‌ر خودی کاره‌ساته‌که‌ له‌ زمانی شایه‌د حاله‌ کان .خانه‌وه‌داکه‌ی و داموده‌زگ به‌ر پرسه‌ کانی هه‌رێمه‌وه‌ له‌ لایه‌ن گروپێکی سه‌ر به‌خۆو بێ لایه‌نی کوردانی باشور دانیشتوی فه‌ره‌نساو ئه‌ڵمان به‌رهه‌م هاتوه.
به‌و هیوایه‌ین بتوانین ساتێک له‌ ئازاری جه‌سته‌ی ژنانی به‌ش خواردوی کۆمه‌ڵگاکه‌مان که‌م بکه‌ینه‌وه، ده‌با هه‌مومان پێکه‌وه‌ بلێن نا بۆ توندوتیژی، به‌لێ بۆ یه‌کسانی و ئازادی هه‌ردوو ڕه‌گه‌ز .

ئـآماده‌ کردن ئه‌م فیلمه‌: جه‌وده‌ت سۆفی و کاری ڕۆژنامه‌وانی : ڕۆژهه‌ڵات سۆفی

ئاماده‌بوونتان مایه‌ی دڵخۆشیمانه.

رێکه‌وت: 01.05.1010

سه‌عات: 16:00

شوین:

Bürgerzentrum Porz

Stresemann Str.6a

köln-51149

mit dem Bus 151-152 Haltestelle: Stresemann Str

په‌یوه‌ندی:

centerijnan@ymail.de

سه‌نته‌ری ژنانی کورد- کوڵن

۱۳۸۸ اسفند ۱۹, چهارشنبه

پشتیوانی سه‌نته‌ری ژنانی کورد له‌ کۆڵن له‌ مانگرتنی به‌ندکراوه‌ سیاسی و مه‌ده‌نیه‌کانی گرتووخانه‌کانی کۆماری ئیسلامی ئێران.

ئاوایی کش و مات چاوی ناهومێدی له‌ قوڵایی نامۆی شه‌وه‌زه‌نگی بێ‌کۆتایی ئه‌م وڵاته‌ خه‌م‌گرتووه‌ بڕیوه‌، یه‌کێک ده‌ڵێت :""بێ سه‌مه‌ره‌ ئه‌م کاروانه‌ هیچ کاتێک ناگاته‌ ئامانج""،یه‌کیش ده‌ڵێت:''با وه‌گه‌ڕێین، چاوه‌ڕوان بین ڕۆژێک له‌ ڕۆژان ئه‌م شه‌وه‌ش کۆتایی پێ دێت!!!!

له‌ ناو دریای ناهومیدی و دابڕاندا ده‌نگی نزمی لایه‌لایه‌ی دایکێک دڵی شه‌و ڕاده‌چڵه‌کێنێ و ده‌ڵێت:"با به‌ ژوماره‌ی ڕۆڵه‌ جوانه‌مه‌رگه‌کانمان مۆم هه‌ڵگیرسێنین..."له‌و ڕۆژه‌وه‌ ئه‌و کاروانه‌ بێ به‌رودوایه‌ هه‌ر له‌ ڕێ‌دایه‌ و سۆمای مۆمه‌کان تا کو تروپک ئه‌م‌لاولای ڕێگاکه‌یان دیاری کردووه‌.

ساڵیانێکی زۆر به‌ سه‌ر ده‌سه‌ڵاتی حکومه‌تی کۆماری ئیسلامی ئێراندا تێ په‌ڕیوه‌ و زه‌خت و گوشاری دڕندانه‌ی ئه‌م ڕژیمه‌ به‌رده‌وام قوربانی له‌ خه‌ڵقی ئێران به‌ گشتی و له‌ ڕۆژهه‌ڵاتی کوردوستان به‌ تایبه‌تی گرتووه‌،له‌ چه‌ند ساڵی ڕابردوودا گوشارێکی زۆری خستۆته‌ سه‌ر چالاکانی بواره‌ کۆمه‌ڵایه‌تی،سیاسی ،مه‌ده‌نی و ڕۆشنبیره‌کان و حوکمی له‌ سێداره‌دان و ئیعدام بۆته‌ شتێکی ئاسایی و ئه‌شکه‌نجه‌ی جه‌سته‌یی و ئازاری ڕۆحی‌ڕه‌وانی بۆته‌ شتێکی کات به‌ کاتی و چرکه‌ به‌ چرکه‌یی له‌ گه‌ڵ ژیانی به‌ندیه‌کاندا.

له‌ ڕێکه‌وتی 25 ئاگوستی 2008 وه‌ ژوماره‌ییک له‌ زیندانیانی سیاسی کورد به‌ ئیعتراز به‌ بار و دۆخی ناله‌باری زیندانیه‌کان و ئه‌وه‌ی که‌ زیندانیانی کورد له‌ لایه‌ن دادگاکانی ئێرانه‌وه‌ به‌رده‌وام حوکمی له‌ سێداره‌دانیان بۆ ده‌ر ده‌چێت و هه‌ڵس و که‌وتی دڕندانه‌ و غه‌یری ئینسانی که‌ به‌رانبه‌ر به‌ زیندانیه‌ کورده‌کان ده‌کرێت ده‌ستیان به‌ مانگرتن کردووه‌ و پتر له‌ 7 حه‌وتووه‌ که مانگرتنی خۆیان درێژه‌ پێ داوه‌."ململانه‌ییکی سه‌خت له‌ داوێنی مه‌یدانی خه‌باتێک که‌ ڕۆحی ده‌سه‌ڵات له‌ ده‌ستی دوژمنه‌که‌ت دایه‌ و ئه‌وه‌ که‌ به‌ سوڵته‌ و حکومه‌تێکی بێ‌سنوور که‌ هه‌یه‌تی هه‌وسارپساو پیی وایه‌ که‌ به‌ زه‌وت کردنی ئازادی و تێک‌شکاندنی جه‌سته‌کان ده‌توانێت تۆوی خه‌باتی مێژووی نه‌ته‌وه‌ییک له‌ بار به‌رێت."

کۆماری ئیسلامی ئێران هه‌ر له‌ ده‌سپێکی به‌ ده‌سته‌وه‌گرتنی ده‌سه‌ڵات پێشێل‌کردنی مافی مرۆڤایه‌تی ئه‌ندامانی کۆمه‌ڵگا ژنان، ڕۆشنبیران، خویندکاران و گشت ئازادیخوازانی کرده‌ ئامانج و مه‌به‌ست و ئێستا گه‌شتۆته‌ ئه‌و قۆناغه‌ی که‌ توندوتیزیه‌کان ڕواله‌تێکی وا دڕندانه‌ی به‌ خۆی گرتووه‌ که‌ میزووی سه‌ده‌کانی ناوه‌ڕاست بیر ده‌هێنێته‌وه‌.

"دیاره‌ که‌ هیچ دۆخێکی نایاسایی که‌ حاکم تیایدا سه‌روه‌ری ده‌کات و به‌ زه‌بری توندوتیژی ده‌سه‌ڵاتی خۆی داسه‌پاندووه‌، و هیچ هه‌ڵپه‌ساردنێکی سیاسی که‌ ئازادی میلله‌ته‌کانی تێدا به‌ر ته‌وژم ده‌که‌وێت و هیچ گاڵته‌ و کایه‌ کردنێک به‌ ڕۆح و ره‌وان و هیچ تێک‌‌شکاندن‌ و ئه‌شکه‌نجه‌ییک ناتوانێ داواکارییه‌کانی ڕه‌وا و ئینسانی ئینسانه‌کانی ئه‌م کۆمه‌ڵگایه‌ به‌ چۆکدا بهێنێت و هه‌وێنی بیرکردنه‌وه‌ی ئازاد و سه‌ربه‌خۆ له‌ناو به‌رێت".

کوردوستان جه‌سته‌ییکی زامداره‌ به‌ زۆر برینی کۆنه‌وه‌، ئه‌وڕۆکه برینه‌ کۆنه‌کانیش وه‌ژان هاتوون و بانگه‌شه‌ی ته‌واوی خه‌ڵقی ئێران به‌ گشتی و کوردوستان به‌ تایبه‌ت ده‌که‌ن که‌ به‌ ده‌نگی مانگرتنی به‌ندییه‌کانه‌وه‌ بێن و پشتیوانی خۆیان هه‌مه‌ لایه‌نه‌ ده‌ر ببڕن.

ئێمه‌ش وه‌کو سه‌نته‌ری ژنان پشتیوانی مانگرتنی به‌ندیه‌کان ده‌که‌ین و به‌ هه‌موو جۆرێک له‌ پشت داخوازیه‌ ڕه‌واکانی خوشک و برایانی به‌ند کراومان ڕا ده‌وه‌ستین.

سه‌نته‌ری ژنانی کورد کۆڵن
centerijnan@ymail.com

ئه‌م نوسراوه‌یه‌ ڕۆژی شه‌ممه‌ ڕێکه‌وتی 20-09-2008 له‌ به‌رناممه‌ییک که‌ له‌ لاییه‌ن کومیته‌ی پشتیوانی له‌ مانگرتنی زیندانیانی کورد له‌ شاری کوڵن پێک هاتبوو له‌ لایه‌ن سه‌نته‌ر خویندرایه‌وه‌.

۱۳۸۸ اسفند ۱۴, جمعه

با 8ی مارس بکه‌ینه‌ سه‌ره‌تایێک بۆ پرسیارکردن و به‌خۆداچونه‌وه‌!

ئاوڕێک له‌ ڕابردوو، تیشکێک له‌ سه‌ر داهاتوو

مرۆڤه‌کان ژن یا پیاو به‌و مانایه‌ی که‌ ئێمه‌ ده‌ی ناسین له‌ دایک نابن به‌ڵکو کۆمه‌ڵکایه‌ که‌ ئه‌و سیما و په‌یکه‌ره‌یان لێ دائه‌تاشێ و بۆ دیتنی ئه‌و ڕۆڵه‌ په‌روه‌رده‌یان ده‌کات.

پرسی کێشه‌ی توند و تیژی له‌ گه‌ڵ ژنان یه‌کێکه‌ له‌و کێشه‌ بنچینه‌ییانه‌ که‌ ته‌مه‌نێکی درێژی به‌ درێژایی میژوو هه‌یه‌ و تا کو ئێستاش زۆر به‌ دژواری تواندراوه‌ یا ده‌تواندرێت پاشه‌کشه‌ به‌و یاسا و ڕیسا ئاسمانی و زه‌مینیانه‌ بکرێت که‌ چه‌قبه‌ستوو به‌ ناخی عه‌قڵیه‌تی کۆمه‌ڵگای ئێمه‌دا چۆته‌ خواره‌وه‌ و ڕێگه‌ به‌ هیچ گۆڕانکاریێک نادات.

به‌ درێژایی مێژوو سیسته‌مێکی ڕاهێنان و په‌روه‌رده‌ کردن وا بناخه‌یی و سیستماتیک کاری کردووه‌ که‌ مه‌ودا به‌ جۆرێکیتر بیرکردنه‌وه‌ نادات،'' پرسیار کردن و شێوازیکیتر له‌ بیرکردنه‌وه‌ و هزری ڕه‌خنه‌گرتن و به‌خۆداچوونه‌وه‌ هه‌موو ئه‌و شتانه‌ن که‌ یارمه‌تی به‌ په‌روه‌رده‌یی شاره‌وه‌ندی ویارمه‌تی به‌ دانانی بناخه‌کانی کۆمه‌ڵگایه‌کی مه‌ده‌نی که‌ ماڤی مرۆڤه‌کانی وه‌ک یه‌ک، جیا له‌وه‌ی که‌ ئه‌و مرۆڤه‌ ژن یان پیاو یان منداڵه‌ تێدا پارێزراوه‌''، به‌ڵام له‌ کۆمه‌ڵگای ئێمه‌دا به‌ شێوه‌یکی گشتی ئه‌م ته‌وه‌رانه‌ بوونیان له‌ ئارادا نییه‌‌ و ئه‌گه‌ر ڕۆژێک له‌ ڕۆژان گوڕانێک ببیندرێ به‌ هوی ئه‌وه‌یه‌ که‌ بارودۆخی ئه‌مڕۆکه‌ی دونیا دای ده‌سه‌پێنێ و ئه‌م شته‌ جیاوازی زۆره‌ له‌ گه‌ڵ ئه‌وه‌ی که‌ سیسته‌مێکی ڕاهێنان و په‌روه‌ده‌ به‌ سه‌ر پڕۆسه‌یێکی زانستیدا تێپه‌ڕ بووبێت و هه‌وێنی که‌سایه‌تی تاکی کوردی داڕشتبێت.


"کێشه‌ کۆمه‌ڵیه‌تیه‌کانی ژنان و شێوازی هه‌ڵسوکه‌وتی کۆمه‌ڵگای کورده‌واری له‌ گه‌ڵ ئه‌م کێشه‌یه یه‌کێک له‌و کێشه‌ بنچێنه‌ییانه‌یه‌ که‌ پێوه‌ندی به‌ دروست بوونی هه‌وێنی وجودی تاکه‌کانی ناو کۆمه‌ڵگاوه‌ هه‌یه‌ و بۆ لیکدانه‌وه‌ی ئه‌م مێژووه‌ ده‌بێ بگه‌ڕێینه‌وه‌ بۆ ئه‌و واقیعه‌ مه‌زهه‌بی و سیاسی وئابووریانه‌ی که‌ به‌رده‌وام ڕۆڵ له‌ په‌روه‌رده‌ کردنی شتێک به‌ ناوی پیاو به‌ مانای تاریف کراوی کۆمه‌ڵگای ئێمه و ئه‌و ده‌سه‌ڵاته‌ی که کولتور و داب و نه‌رێته‌ سه‌رسه‌خته‌کانی ئه‌م کۆمه‌ڵگایه‌ ده‌ی‌داتێ، ده‌بینێت..


"توند و تیژی به‌ گشتی ڕه‌فتارێکی وه‌رگیراو له‌ پێوه‌ندی و ڕه‌وابتی کۆمه‌ڵایه‌تییه‌ و له‌ ڕێگای میرات یاکو ژنێتیک به‌ ئینسان ناگات،به‌ڵکو ڕه‌گوپۆی له‌ ناو داب و نه‌ریت و هه‌ڵسوکه‌وتی کۆمه‌ڵگا و ئه‌و شتانه‌ی که‌ داکۆکی له‌ به‌ڕێوه‌ بردن و پارێزگاری‌‌ کردنی ده‌که‌ن و بۆته‌ چه‌مکی چه‌سپاو و له‌ مه‌ودای زه‌مه‌نێکی درێژخایه‌ن بۆته‌ فه‌رهه‌نگ و کولتوور و سنوور شکاندنی ئه‌م کولتووره‌ مرۆڤ ده‌خاته‌ به‌ر ده‌می لێ‌پرسینه‌وه‌ و دین و ئائینیش ڕۆڵێکی هه‌ره‌ گه‌وره‌یان له‌ داڕشتن و ڕه‌نگڕێژ کردنی ئه‌م چه‌شنه‌ توندوتیژیانه‌ بینیوه‌".


دابه‌شبوونی کوردستان له نێوان چوار وڵاتی جیاجیادا بار و دۆخی ژنی کوردی ئه‌وه‌نده‌ی‌تر دژوار کردۆته‌وه‌ و ئه‌و گیر و گرفتانه‌ی که‌ ده‌بێ ململانه‌ی له‌ گه‌ڵ بکرێت جار و بار جیاواز ده‌بێته‌وه‌. جیا له‌ وه‌ی که ژنی کورد له‌ ج وڵاتێکه‌ ئه‌وه‌ی که‌ بارودۆخی ژنی کورد زۆر خراپه‌ و ئه‌وه‌ی که‌ بزوتنه‌وه‌ی ژنانی کوردیش پێ به پێی گوشار و سه‌رکوت کردنێک که‌ ده‌کرێت ڕوو له‌ زیاد بوونه‌ شتێکی به‌ر چاو و حاشاهه‌ڵنه‌گره‌. به‌ هۆی سه‌قامگیر بوونی دین و ئایینی ئیسلام له ناوچه‌دا، له‌ ڕۆژهه‌ڵات ڕۆحی ده‌سه‌ڵات به‌ پێوانه‌ی پێوه‌ره‌ ئائینیه‌کان هه‌ڵده‌سه‌نگێڕدرێت و له‌ چوارچێوه‌ی یاسادا داڕژاوه‌ و له‌ باشووریش زۆر شت هه‌ر له‌ سه‌ر بنه‌مای قانوونه‌کانی ده‌ورانی به‌عس ماوه‌ته‌وه‌ و زۆر شتێش بێ ئه‌وه‌ی ببێته‌ قانوون و یاسای نوسراو، چوارچێوه‌ی وا پته‌و و سه‌خت داڕژاوه‌ که به‌ توندی به‌رانگاری هه‌ر گۆڕانکاریێک ده‌کات، دیاره‌ خراپ بوونی باری ئابووری و ئاڵۆزی مه‌سه‌له‌ی کورد و ئه‌وه‌ی که‌ کورد ئێستاش له‌ ناو گۆڕه‌پانی دونیای سیاسه‌تدا جێگایێکی نییه‌ و به‌رده‌وام وه‌کو مۆره‌ی شه‌تره‌نج هه‌ڵی ده‌سوڕێنن ئه‌وه‌نده‌ی‌تر زه‌خت و گوشاری خستۆته‌ سه‌ر ژنی کورد و ڕاسته‌وخۆ یاکو ناڕاسته‌وخۆ ژنان بونه‌ته‌ قوربانی و گێره‌ و کێشه‌یان پێ کراوه‌. ده‌بێ له‌ پاڵ زۆر هۆکاری دیکه‌دا ئه‌وه‌ش ڕه‌چاو بگرین که‌ کێشه‌ی ژنی کورد ته‌نانه‌ت له‌ لایه‌ن خودی ژنی کوردیشه‌وه له‌ په‌راوێز خراوه‌ و هه‌میشه‌ گرێ دراوه‌ به‌ وه‌ده‌ست هێنانی ڕزگاری نه‌ته‌وه‌یی واته‌ هاوکێشکردنی خه‌باتی کۆمه‌ڵایه‌تی له‌ گه‌ڵ خه‌باتی سیاسی له‌ بزوتنه‌وه‌ی نه‌ته‌وه‌ییدا یه‌کێکیتر له‌و هۆکارانه‌یه‌ که‌ به‌ گوێره‌ی پێوست ژنی کورد له‌م بواره‌دا ڕۆڵی نه‌دیتووه. یه‌کێک له‌ کێشه‌ سه‌ره‌کیه‌کانی کۆمه‌ڵگای کوردی داخراوه‌یی سیاسی و کۆمه‌ڵایه‌تیه‌ که‌ هۆکاره‌که‌ی ته‌نیا بۆ سه‌روه‌ری کردنی ده‌سه‌ڵاتێکی زۆردار ناگه‌ڕێته‌وه‌ به‌ڵکو له‌ پاڵ ئه‌وه‌دا ئه‌وه‌ی که‌ کورد وه‌ک نه‌ته‌وه‌یێک خاوه‌نی خۆیندنه‌وه‌یه‌کی زانستی له‌ ئاست پێشکه‌وتنه‌کانی دونیادا نییه‌ و لێکدانه‌وه‌ له‌مه‌ر به‌رژه‌وه‌ندییه‌کانی نه‌ته‌وه‌یی زۆر به‌ جیاواز مانا ده‌کرێته‌وه‌ و ته‌واوی ئه‌م شتانه‌ ڕاسته‌وخۆ له‌ سه‌ر راهێنان و په‌روه‌رده‌کردن و به‌ڕێوه‌بردنی پێوه‌ندییه‌ سیاسی، ئابوری و کۆمه‌ڵاییه‌تیه‌کان ده‌وریان داناوه‌.‌


له‌ داوێنی که‌ڵافی ئاڵۆزی ئه‌م به‌رزی و نزمیانه‌ ڕؤڵی ژنان له‌ بواری سیاسه‌تیشدا هه‌ر که‌وتۆته‌ سه‌ر بنه‌مای پێوه‌ندیه‌ کۆمه‌ڵایه‌تیه‌کان و هه‌موو کاتێک ژنان به‌ڕێوه‌به‌ر بوون و له‌ بڕیاره‌ سه‌ره‌کیه‌کاندا نه‌قشێکی ئه‌وتۆیان نه‌بووه‌، دیاره‌ ئه‌م خاڵه‌ دووباره‌ ده‌مانباته‌وه‌ ئه‌و که‌ش و هه‌وایه‌ی که‌ بۆته‌ هه‌وێنی بیرۆکه‌ی تێڕوانینی حیزب و گروپه‌ جوراوجۆره‌کانیش، چ ئه‌وانه‌ی که‌ هه‌وڵ ده‌ده‌ن مودێرن خۆیان نیشان بده‌ن و چ ئه‌وانه‌ی که‌ به‌ ڕواڵه‌ت و کاکڵه‌ی بیر و بۆچوون تێڕوانینیان له‌ مه‌ر مه‌سه‌له‌ی ژن هه‌ر وایه‌، جا بۆ دۆزینه‌وه‌ی گرێ کوێره‌کانی ئه‌م کێشه‌یه‌ باش وایه‌ که‌ چاوێک به‌ ده‌سپێکی بزوتنه‌وه‌ی ژنان له‌ دونیادا و لێکدانه‌وه‌ی تایبه‌تمه‌ندیه‌کانی ئه‌و کیشه‌یه‌ له‌ ناوچه‌کانی ئێمه‌ بکه‌ین. به‌ لێکدانه‌وه‌ی تێپه‌ڕینی مرۆڤ به‌ سر قۆناغه‌کاندا ده‌بینین که‌ ده‌وری ژنان له‌ سه‌ر مه‌سه‌له‌ی ئابووری کۆمه‌ڵگاکانی به‌شه‌ری بۆ دیاریکردنی پێگه‌ی ژن له‌ ناو ئه‌و کۆمه‌ڵگایه‌ گرنگ و ئه‌ساسی بووه‌. تێپه‌ر کردنی قوناغه‌کانی ئاژه‌ڵداری و کشت و کاڵی و به‌ره‌و قۆناغی سه‌رمایه‌داری هاتن و پرۆسه‌ی ئه‌ ڕووداوانه‌ی که‌ میژوویان ده‌نووسی ده‌ورێکی هه‌ره‌ گه‌وره‌ی له‌ سه‌ر پێوه‌ندیه‌ کۆمه‌ڵایه‌تیه‌کان هه‌بووه‌. ده‌سپێکی بزوتنه‌وی ژنانی دونیا ده‌گه‌ڕێته‌وه‌ بۆ ده‌وره‌ی سه‌نعه‌تی بوونی وڵاتانی ئه‌وروپی و ئه‌مریکی و ئه‌وه‌ی که‌ له‌و کاتانه‌دا پێوستیه‌کانی ئه‌م ده‌وره‌یه‌ ژنانی هێنایه‌ بازاڕی کاره‌وه‌ و بۆ هه‌وه‌ڵین جار له‌ ده‌ورانی جووڵانه‌وه‌ی کریکاری ڕاسته‌و خۆ ئاماژه‌ به‌ ماڤی ژنان درا، جا لێره‌دا گرنگ ئه‌وه‌یه‌ که‌ ئاماژه‌ بده‌ینه‌ سه‌ر ئه‌وه‌ی که‌ هه‌ر له‌و سه‌رده‌مه‌دا له‌ ئێران جووڵانه‌وی بابیه‌کان سه‌ری هه‌ڵدا و به‌ دروست بوونی که‌سایه‌تی وه‌ک "قڕه‌العین" ئاماژه‌ی ڕاسته‌وخۆ به‌ یه‌کسانی ژنان و پیاوان درا به‌ڵام چون ئه‌و وڵاته‌ له‌ باری ئابووری و سیاسیه‌وه‌ ئاماده‌یی ئه‌وه‌ی تێدا نه‌بوو ئه‌و ده‌نگه‌ هه‌ر له‌ سه‌ره‌تای سه‌رهه‌ڵدانیه‌وه‌ بێده‌نگه‌ی پێ کرا و له‌ ناو بردرا. دیاره‌ که‌ ده‌بێ له‌ پاڵ زۆر هۆکاریتر ئه‌وه‌ش ڕه‌چاو بگرین که‌، یه‌کێک له‌و شته‌ هه‌ره‌ گرینگانه‌ی که‌ هه‌موو کاتێک ڕوشنبیرانی ئه‌و وڵاته‌ ڕه‌چاویان نه‌گرتووه‌ ئه‌وه‌ بووه‌ که‌ ناکرێت باس له‌ مافی ژنان بکه‌یت و باسیش له‌ وه‌ بکه‌یت که‌ ئایینی ئیسلام ده‌بێ سه‌روه‌ری بکات چون نرخی سه‌روه‌ری کردنی ئایینی ئیسلام به‌ کۆیله‌ کردنی ژنانه‌ و به‌ پێی هه‌ڵسوکه‌وتی ئه‌م ئایینه‌ له‌ گه‌ڵ کوێله‌دا، کوێله‌ بۆی نییه‌ سنوور ببه‌زێنێ و ده‌نگ هه‌ڵببڕێ و حه‌ قی یاخیبوونی نییه‌، جا هه‌ر له‌م گۆشه‌ نیگایه‌وه‌ بۆمان ڕوون ده‌بێته‌وه‌ که‌ بۆ پێشکه‌وتن و به‌رانبه‌ری له‌ وڵاتی ئێمه‌دا تا ئێستا وه‌دی نه‌هاتووه‌. ئه‌گه‌ر ئێمه‌ تێڕوانینێکی زانستیانه‌ له‌چه‌مکی ژن له‌ ناو ئایینی ئیسلامدا بکه‌ین و مه‌سه‌له‌ی ژن له‌ ئه‌م ئایینه‌ هه‌ڵاوێرین دینی ئیسلام هیچی بۆ نامێنیته‌وه‌، جا بۆیه ‌هاوکات له‌ گه‌ڵ سه‌قامگیر بوونی ئه‌م ئایینه‌ سه‌رکوت کردنی ژنان یه‌که‌مین هه‌نگاوه‌کان بۆ پێداگرتنه‌ و به‌ داخه‌وه‌ به‌ درێژایی مێژوو مودارا کردنی ڕۆشنبیرانی وڵاتی ئێمه‌ له‌ پێوه‌ندی له‌ گه‌ڵ ئایینی ئیسلام به‌ بیانووی ئه‌وه‌ی که‌ ئه‌مه‌ بڕوای گشتی خه‌ڵکی ئێمه‌یه‌ ئه‌م بارودۆخه‌ی خولقاندووه‌ که‌ ئێستا وڵاته‌کانی ئێمه‌ی تێدایه‌.


سه‌ر هه‌ڵدانی بزوتنه‌وه‌ی ژنان له‌ دونیادا ده‌گه‌ڕێته‌وه‌ بۆ ساڵانی 1850 تا...له‌ ساڵی1858دا یه‌که‌مین ڕێپێوانه‌کانی ژنان له‌ ئامریکا بۆ وه‌ده‌ست‌هێنانی مافی به‌رانبه‌ر(حه‌قده‌ستی به‌رانبه‌ر)له گه‌ڵ پیاوه‌ کرێکاره‌کاندا ده‌ستی پێکرد. هۆکاره‌کانی سه‌رهه‌ڵدان و په‌ره‌سه‌ندنی ئه‌م بزوتنه‌وه‌یه‌ ڕاسته‌وخۆ به‌ مه‌سه‌له‌ی ئابوریه‌وه‌ گرێ درابوو. پڕۆسه‌ی سه‌رهه‌ڵدانی بزوتنه‌وه‌ی کرێکاری له‌ ئاڵمانیا بووه‌ مایه‌ی ئه‌وه‌ی که‌ بۆ یه‌که‌مین جار ڕاسته‌وخۆ تیشک بخرێته‌ سه‌ر گرینگی یه‌کسانی مافی ژنان و پیاوان. موریس مولێر خاوه‌نی کارخانه‌یێکی پیشه‌سازی به‌ باسکردنی چوار خاڵی سه‌ره‌کی پێوستیه‌کانی ئه‌م به‌رانبه‌رخوازیه‌ی شی کرده‌وه‌.


خاڵی یه‌که‌م: هیچ سه‌رکه‌وتن و به‌ره‌وپێش چوونێک له‌ کۆمه‌ڵگادا، به‌ بێ به‌ ڕه‌سمیه‌ت ناسینی تواناییه‌کانی ژنان و دابین‌کردنی مافی یه‌کسانی به‌ دی نایه‌ت.


خاڵی دووهه‌م: فاکته‌ره‌کانی بیرکردنه‌وه‌ پێوه‌ندیان به‌ چۆنیه‌تی ڕه‌گه‌زی جنسیه‌وه‌ نییه‌ و ژنان وپیاوان یه‌کسانن و ده‌بێت بیروڕاکان جیا له‌ وه‌ی که‌ ژن یا پیاو ده‌یڵێت وه‌ک یه‌ک ڕێزی لێ بگیردرێت.


خاڵی سێهه‌م: ته‌واوی بواره‌کان و قۆناغه‌کانی ژیانی رۆژانه‌ی ئێمه‌ ڕۆژ به‌ ڕۆژ زۆرتر گرینگی هێنانه‌ مه‌یدانی ژنان و په‌روه‌رده‌ کردنی ئه‌وان بۆ ئه‌وه‌ی که‌ ڕۆڵێکی ئاکتیڤ وچالاک له‌ په‌روه‌رده‌ کردنی کۆمه‌ڵگادا ببێنن ڕوو به‌ ڕووده‌کاته‌وه‌.


خاڵی چواره‌م: ده‌وڵه‌ت ده‌بێت بۆ دابین‌کردنی یه‌کسانی له‌ نێوان ژنان وپیاوان و پێک‌هێنانی سیسته‌مێکی په‌روه‌رده‌یی مودڕندا به‌ به‌رنامه‌ و پلانی گونجاوه‌وه‌ هه‌وڵ بدات و پیاوانی کرێکاریش ده‌بێ پێ به‌ پێی ئه‌م هه‌وڵه‌ بۆ پێشکه‌وتنی ئه‌م پڕۆسه‌یه‌ هه‌نگاو هه‌ڵبگرن.


پێشکه‌وتوخوازی ئابووری له‌ ووڵاته‌ پێشکه‌وتووه‌کان هه‌لێکی بۆ گه‌شه‌ کردنی بزوتنه‌وه‌ی ژنان خولقاند، به‌ڵام سه‌ره‌ڕای ئه‌و هه‌موو هه‌وڵ و تێکۆشانه‌ ئیستاش ماڤی به‌رانبه‌ر و یه‌کسانی‌ به‌ ته‌واوی، ته‌نانه‌ت له‌ ناو خۆی ئه‌م وڵاته‌ پێشکه‌وتوانه‌شدا ده‌سته‌ به‌ر نه‌بووه‌ . ‌


مه‌به‌ست له‌ باسکردنی ئه‌م کورته‌یه‌ له‌ مێژوی خه‌باتی ژنانی دنیا ئه‌وه‌یه‌ که‌ هێما بده‌ینه‌ سه‌ر ئه‌و خاڵه‌ی که‌ له‌ ناو کۆمه‌ڵگای ئێمه‌دا بۆشایێک به‌دی دێت که‌ باس له‌ تێک‌هه‌ڵچوون و ململانێی سوننه‌ت و مودڕنیته‌ ده‌کات که‌لێنێک که‌ فه‌رقی کولتوره‌کانی تیادا زه‌ق ده‌بێته‌وه و زۆر جاریش پێوست ناکات ده‌سه‌ڵاتێک له‌ سه‌ره‌وه‌ به‌ زه‌خت و گوشار دای‌بسه‌پێنێ، چونکه‌ ئه‌و کۆمه‌ڵگایه‌ وا په‌روه‌رده‌ بووه‌ که‌ وردبوونه‌وه‌ و بیرکردنه‌وه‌ له‌ ده‌ره‌وی ئه‌و چوارچێوه ‌دیاریکراوه‌دا تابۆیه‌،''چونکه‌ تێگه‌شتن و لیکدانه‌وه‌ به‌رپرسایه‌تی و ئه‌رک ده‌خاته‌ سه‌ر ئه‌ستۆ و زانیاری وه‌رگرتن و به‌ خۆدا هاتنه‌وه‌ ئیراده‌ و توانای هه‌ڵوێست گرتن ده‌به‌خشێ.'' داخوازییه‌کانی جیلی نوێ به‌ گشتی و ژنان به‌ تایبه‌ت ده‌خاته‌ به‌ر ته‌وژمی داب و نه‌ریته‌ سه‌ر سه‌خته‌کانی کۆمه‌ڵگا که‌ سه‌روه‌ریان هه‌یه‌. جیا له‌ وه‌ی که‌ وشه‌کانی دمکڕاسی، ئازادی و به‌رانبه‌ری زۆر جوانن ئه‌وڕۆکه‌ زۆر به‌ سه‌ر زاردا دێت و گه‌مه‌ی پێده‌کرێت به‌ڵام پڕاکتیک کردنی ئه‌م وشانه‌ زۆر سه‌خت و ئه‌سته‌مه‌ و هه‌ر یه‌ک له‌م وشانه‌ که‌لتووری پێوه‌ندیدار له‌ گه‌ڵ پڕۆسه‌ی پێک‌هاتنی ناوه‌رۆکی وشه‌که‌یان هه‌یه‌ وهه‌ر کام له‌م وشانه‌ دونیایێک مانا و کرده‌وه‌ ده‌گرێته‌ خۆی، پڕۆسه‌ی گۆڕانکارییه‌کان له‌ وڵاتانی پێشکه‌وتوو ده‌رفه‌تی دروست بوونی بووه‌ و قۆناغ به‌ قۆناغ به‌ره‌وپێش چووه‌، ئه‌م وشانه‌ ئیتر ته‌نیا وشه‌ نین و له‌ باری عه‌مه‌لیه‌وه‌ هه‌وڵ دراوه‌ و ده‌درێت که‌ بینه‌خشێنن. جیله‌کانی دوایی هێدی ‌هێدی و به‌ کاوه‌خۆ بواری گۆڕانکاری بناخه‌ییان هه‌بووه‌ و به‌رگری کردن له‌ مافی مرۆڤ به‌ گشتی و ژنان و منداڵان به‌ تایبه‌تی بۆته‌ یاسا و قانوون و دیاره‌ که‌ له‌ تایبه‌تمه‌ندیه‌کانی سیسته‌می دمکڕاسی بۆ به‌رانگار بوونه‌وه‌ له‌ گه‌ڵ توند و تیژیه‌کان ئه‌وپه‌ڕی که‌ڵک وه‌رگیراوه‌.


که‌لتوری پێوه‌ندیدار به‌ ژیانی ئاسایی وڵاته‌ پێشکه‌وتووه‌کان له‌ چوارچێوه‌ی وڵاتانی خۆیاندا قه‌تیس نه‌ماوه‌ و به‌ هۆی چکۆله‌ بوونه‌وه‌ی دونیا، واته‌ گلوبالیزم سنووره‌کانی شکاندووه‌ و گه‌مارۆی وڵاته‌کانی ئێمه‌شی داوه‌، جا هاتنه‌ ژووره‌وه‌ی پێوه‌ندیه‌ کۆمه‌ڵایه‌تیه‌کانی دونیای مودێڕن که ئازادی تاکه‌ که‌سه‌کانی تیا ده‌سته‌به‌ر کراوه‌ و ڕوو به‌ ڕوو بونه‌وه‌ی له‌ گه‌ڵ داب و نه‌ریتی نه‌قش به‌ستوی وڵاتانی ئێمه‌ که‌ ئێستاش به‌ بیر و بۆ چوون له‌ سه‌ر قۆناغه‌ ئابووری و سیاسیه‌کانی ده‌ورانی کشتوکاڵی داڕژاوه‌ به‌گژدا چوونه‌وه‌یێک دروست ده‌کات که‌ زۆرترین قوربانیانی له‌ ژنان گرتووه‌. ده‌توانین به‌ کورتی بڵێین سه‌رلێشێواوی کۆمه‌ڵگا له‌ ناو سوننه‌ت و مودڕنیته‌دا و هه‌وڵی ژنان بو ژیانێکی به‌رانبه‌ر له‌ کۆمه‌ڵگایێکدا که‌ ڕاسته‌وخۆ و ناڕاسته‌وخۆ یاساکانی ئیسلامی سه‌روه‌ری ده‌که‌ن و ژنان له‌ نێو بازنه‌ی قانوونه‌ نوسراو و نه‌نوسراوه‌کاندا هه‌وڵ و په‌له‌قاژه‌ بۆ ژیانێکی باشتر ده‌ده‌ن.


كآتێک که‌ ئێمه‌ باس له‌ گێره‌ وکێشه‌کانی پێوه‌ندیدار به‌ ڕه‌گه‌زی جنسیه‌وه‌ ده‌که‌ین، ئه‌گه‌ر ئه‌م شته‌ ته‌نیا وه‌کو کێشه‌ی ژن مانا و تاریفی بکه‌ین و بیناسین، واقیعه‌یێکی زۆر ڕوون و ئاشکرامان نه‌دیتوه‌ ئێمه‌ کاتێك باس له‌م گرفته‌ ده‌که‌ین باس له‌ کۆمه‌ڵگایێک ده‌که‌ین که‌ ماڤی ئینسانی ئینسانه‌کانی تیا پێ‌شێل ده‌کرێت باسی ئێمه‌ له‌ کۆمه‌ڵگایێکه‌ که‌ له‌ داوێنی هه‌ڵسوکه‌وته‌ کۆمه‌ڵایه‌تیه‌کانی ژن وه‌کو ئامرازێک چاو لێ ده‌کات.


باس له‌ کۆمه‌ڵگایێکی ناته‌واو که‌ بێ ڕه‌چاو گرتنی گرینگی ئه‌م یه‌کسانیه‌ ناتوانێ هیچ کاتێک ئاسۆکانی خۆی دیاری بکات و به‌رو پێشکه‌وتن هه‌نگاو بنێت. ژنان پایه‌ی ئه‌ساسی کۆمه‌ڵگان و به‌رده‌ بنچینه‌ییه‌کانی په‌یکه‌ره‌ و سیمای کۆمه‌ڵگا داده‌ڕێژن، چۆن ده‌تواندرێت چاوه‌ڕوانی ئه‌وه‌ بکرێت که‌ له‌ ناو کۆمه‌ڵگایێک که‌ تیایدا ژنان بن ده‌سته‌ن و ته‌نانه‌ت ماڤه‌ سه‌ره‌کیه‌کانی ژیان کردنیشیان لێ سه‌ندراوه‌ته‌وه‌. منداڵانی ژیر و وریا په‌روه‌رده‌ بکه‌ن و ڕۆڵی پێویست له‌ سیسته‌می په‌روه‌رده‌ییدا ببینن، چۆن ده‌تواندرێ ڕزگاری نه‌ته‌وه‌یی ده‌سته‌به‌ر بێت له‌ کاتێکدا ئه‌م نه‌ته‌وه‌یه‌ له‌ ناخی خۆیدا بن ده‌سته‌بوون په‌روه‌رده‌ ده‌کات و له‌ سه‌ر ئه‌م چوارچێوه‌یه‌ سیمای داڕژاوه‌. دایکێکی ڕووخاو و سه‌رگه‌ردان که‌ داوێنی نیشتمانه‌که‌ی بۆی بۆته‌ مه‌ترسی گۆڕستانێک هیچ کاتێک ناتوانێ بناخه‌ی که‌سایه‌تیه‌کی سه‌ربه‌خۆ بۆ منداڵه‌که‌ی دابڕێژێت، بۆ چاره‌سه‌ر کردنی ئه‌م گرفته‌ ده‌بێ له‌ بناخه‌وه‌ لێکدانه‌وه‌ بکرێت و لێک‌بدرێته‌وه‌ که‌ بۆ هه‌ڵسوکه‌وته‌ کۆمه‌ڵایه‌تیه‌کان ئاوه‌ها قه‌دوقه‌واره‌یان گرتووه‌ و ئه‌م ڕواڵه‌ته‌ دڕندانه‌ی به‌ خۆی گرتووه‌، که‌ڵافێکی ئاڵۆزی سه‌رلێشێواو که‌ ده‌بێت بۆ دۆزینه‌وه‌ی سه‌ره‌داوی ماندوو بین.


بۆ ده‌سته‌به‌ر کردنی به‌رژه‌وه‌ندیه‌ کۆمه‌ڵایه‌تی، ئابووری و سیاسیه‌کان ده‌بێ ژنان و پیاوانی ڕۆشنبیری کۆمه‌ڵگا قۆڵ هه‌ڵماڵن. ئه‌م کێشه‌یه‌ یه‌کێک له‌و کێشه‌ بنچینه‌یانه‌یه‌ که‌ ته‌واوی ئه‌ندامانی کۆمه‌ڵگا به‌ ژن و پیاو ده‌گرێته‌وه‌ جا لیره‌دا پێویستیه‌کانی ڕووبه‌ڕوو بوونه‌وه‌ له‌ گه‌ڵ ئه‌م بارودۆخه‌ ناهه‌مواره‌ی کۆمه‌ڵگای ئێمه‌ تیشک ده‌خاته‌ سه‌ر گرینگی ڕۆڵی ژنان و پیاوانی ڕۆشنبیری کۆمه‌ڵگا بۆ پێکهێنانی که‌ره‌سه‌ی پێوست بۆ گۆڕانکاری بناخه‌یی،بۆ دۆزینه‌وه‌ی سیسته‌مێکی نوێ که‌ مانایێکی نۆێ بدات به‌ پێوندیه‌ کۆمه‌ڵایه‌تیه‌کان.


سه‌نته‌ری ژنان کورد- کۆڵن


Center der kurdischen Frauen in Köln e.V.


03/03/2010


سه‌ر چاوه‌کان:


فصلنامه‌ زن (له‌ زمانی فارسی به‌ کوردی وه‌رمان گێڕآوه‌)


ئاماری توند وتیژیه‌کان دژ به‌ ژنان نوسه‌ر رووناک فه‌ره‌ج


کۆمه‌ڵگای نه‌زۆک نوسراوه‌ی عارف نادری


centerijnan@ymail.com

۱۳۸۸ اسفند ۵, چهارشنبه

مروری بر قوانین چند همسری/ مهرانگیز کار

در جمهوری اسلامی ایران، از بدو تأسیس تاکنون، قانونگذاری درباره حقوق زن محل بحث و چالش بوده است. این بحث ها از آن رو ادامه دارد که در قانون اساسی، فقط احکام شرع مبنای قانون گذاری است و فرصتی برای قانون گذاری با هدف برابری حقوق زن و مرد قابل تصور نیست.

از طرفی تحولات اجتماعی چنان بوده و هست که نیازها و مطالبات زنان امروز ایران نمی تواند در قانون گذاری بر پایه شریعت انعکاس داشته باشد. ناهمخوانی نیازهای زنان ایران و واقعیات اجتماعی با قوانین جاری اوضاع را بحرانی کرده و جمعی از فعالان حقوق زن پیش تر، زیر عنوان "ائتلاف زنان" با قبول درجات بالایی از خطر در صدد برآمده بودند با حاکمیت بر سر حقوق زن به صورت جدی به چالش بپردازند و نسبت به احتمال تصویب لایحه حمایت از خانواده و بخصوص ماده 23 آن که تعدد زوجات برای مردان را آسان کرده اعتراض کنند. آن شکل از مقاومت با انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری و بحرانهای پس از آن تعطیل شد. دولت با استفاده از فضای سیاسی کشور که ترس بر آن حاکم شده است، روند تصویب لایحه را بدون تغییرات اساسی در آن سرعت بخشیده و در نظر دارد لایحه را که بر ضد حقوق زنان ایرانی و در تعارض با واقعیات اجتماعی است از تصویب بگذراند. و با این ترفند، زنان ایرانی را که از هر لایه و گروه اجتماعی در جنبش مدنی بعد از انتخابات شجاعانه حاضر بوده اند تنبیه کند.

«هوو» یک قصه قدیمی است که از سال 1346 شمسی قوانین ناظر بر آن فراز و فرود داشته است. در این جا بر پایه اوضاع و احوال روز، نقل قصه ای که اینک به شدت سیاسی شده ضروری به نظر می رسد. تا پیش از سال 1346 شمسی (زمان شاه) در ایران دادگاهی به نام "دادگاه حمایت از خانواده" یا "دادگاه خانواده" تأسیس نشده بود. مردان بر پایه حق مطلق و شرعی خود برای طلاق به دفتر خانه ها می رفتند و با سپردن مهریه زن به صندوق دفترخانه زن شان را طلاق می دادند. سپس طلاق غیابی را دفتر خانه برای زن پست می کرد. همچنین مردان بدون کمترین مانع قانونی و شرعی به دفتر خانه می رفتند و زن دیگری را به عقد نکاح خود در می آوردند. زن قبلی حق اعتراض نداشت و او را نصیحت می کردند تا بسوزد و بسازد و برایش ده ها حدیث و روایت مثال می آوردند تا یقین حاصل کند که خداوند جنس زن را برای صبوری و ظلم پذیری و سکوت و توسری خوری آفریده است. اما "هوو" از سال 1346 بر پایه تصویب قانون حمایت خانواده در مجلس شورای اسلامی و سنا تبدیل شد به یک محور چالش سیاسی که روابط شاه با مخالفان دینی و غیر دینی را تیره و تار کرد. قصه از این جا شروع می شود:

قانون حمایت خانواده سال 1346 روز 15 بهمن ماه سال 1353 شمسی اصلاح شد و در مجموعه قوانین همان سال که ناشر آن روزنامه رسمی کشور است انعکاس یافت. برای نخستین بار ضرورت تأسیس دادگاه حمایت خانواده این گونه اعلام شد "ماده 1. به کلیه اختلافات مدنی ناشی از امور زناشویی و دعاوری خانوادگی و امور مربوط به صغار از قبیل نصب و عزل قیم و ضم امین در دادگاههای شهرستان و در نقاطی که دادگاه شهرستان نباشددر دادگاه بخش رسیدگی می شود..."

قانون حاوی چندین فایده برای زنان بود. در این قصه فقط بحث "هوو" را دنبال می کنم و بحث های دیگر را به آینده می سپارم. به موجب ماده 16 قانون مورد اشاره:

"مرد نمی تواند با داشتن زن همسر دوم اختیار کند مگر در موارد زیر

1- رضایت همسر اول

2- عدم قدرت همسر اول به ایفای وظایف زناشویی

3- عدم تمکین زن از شوهر

4- ابتلاء زن به جنون یا امراض صعب العلاج موضوع بندهای 5 و 6 ماده هشت

5- محکومیت زن وفق بند8 ماده 8

6- ابتلاء زن به هر گونه اعتیاد مضر برابر بند 9 ماده 8

7- ترک زندگی خانوادگی از طرف زن

8- عقیم بودن زن

9- غائب مفقود الاثر شدن زن برابر بند 14 ماده 8»

ماده 17 قانون در تکمیل ماده 16 می افزاید:

"متقاضی باید تقاضا نامه ای در دو نسخه به دادگاه تسلیم و علل و دلایل تقاضای خود را در آن قید نماید. یک نسخه از تقاضا نامه ضمن تعیین وقت رسیدگی به همسر او ابلاغ خواهد شد. دادگاه با انجام اقدامات ضروری و در صورت امکان تحقیق از زن فعلی و احراز توانایی مالی مرد و اجرای عدالت در مورد بند یک ماده 16 اجازه اختیار همسر جدید خواهد داد. به هر حال در تمام موارد مذکور این حق برای همسر اول باقی است که اگر بخواهد تقاضای گواهی عدم امکان سازش از دادگاه بنماید.

هرگاه مردی با داشتن همسر اول بدون تحصیل اجازه دادگاه مبادرت به ازدواج نماید به حبس جنحه ای از شش ماه تا یک سال محکوم خواهد شد. همین مجازات مقرر است برای عاقد و سر دفتر ازدواج و زن جدید که عالم به ازدواج سابق مرد باشند. در صورت گذشت همسر اولی تعقیب کیفری یا اجرای مجازات فقط درباره مرد و زن جدید موقوف خواهد شد."

این محدودیت قانونی که می توانست تعدد زوجات را در ایران کنترل کند عمرش کوتاه بود. انقلاب اسلامی در سال 1357 پیروز شد و چیزی نگذشت که ابتدا با فتوا دادگاههای حمایت خانواده را برچیدند و دیگر بار سرنوشت زنان و کودکان را به دفترخانه ها سپردند. تعدد زوجات بدون مانع رایج شد و سرانجام نظریه شماره 1488-9/5/1364 فقهای شورای نگهبان در مورد مادره 17 قانون حمایت خانواده انتشار یافت. متن بند سوم نظریه چنین است: "مجازات متعاقدین و عاقد در عقد ازدواج غیر رسمی مذکور در ماده 1 قانون ازدواج و ازدواج مجدد مذکور در ماده 17 قانون حمایت خانواده شرعی نمی باشد". (در صورت تمایل به جزییات ماجراهای مربوط به الغای قانون حمایت خانواده بعد از انقلاب نگاه کنید به کتاب شورش تألیف نویسنده این یادداشت که نشر باران در سوئد منتشر کرده است.)

با انتشار و ابلاغ این نظریه بخش عمده ای از قانون حمایت خانواده که با هدف ایجاد محدودیت در امر چند همسری مردان تصویب شده بود بی اثر شد. لغو مجازات مردانی که بدون اجازه دادگاه یا همسر اول با زن دیگری ازدواج می کنند، قلمرو قدرت مطلقه مردان را در زندگی زناشویی وسعت بخشید. زنان بیش از پیش با احساس ناامنی و نارضایتی دمساز شدند. این اقدام آثار اجتماعی زیانباری در پی داشت. افزایش چند همسری مردان از نتایج آن بود. تشنج در زندگی خانوادگی به کل جامعه سرایت کرد و مناسبات افراد خانواده را در مواردی که مرد نیت ازدواج تازه ای داشت متلاطم ساخت. بدین ترتیب ماده 17 قانون حمایت خانواده که برای زن اول ایجاد حق می کرد تا درباره ورود هوو به حریم زندگی اش تصمیم گیری کند با ابلاغ نظر فقهای شورای نگهبان و به شرحی که گذشت تضعیف شد و رضایت زن اول فاقد ضمانت اجرا شد. منظور از ضمانت اجرا تأکید قانون بر مجازات شوهر، زن جدید، عاقد و سر دفتر بود.
حاکمیت بعد از دهه اول انقلاب، در پاره ای موارد زیر فشارهای داخلی و خارجی رجعت کرد به گذشته. ابتدا دادگاههای مدنی خاص برای رسیدگی به دعاوی زن و شوهر و اختلاف خانوادگی تأسیس شد تا بحران طلاق غیابی و دفتر خانه ای کنترل بشود. اما بهترین موارد قانون حمایت خانواده منسوخ شد و این دادگاه ها بر پایه قوانین ناظر بر خانواده دوران انقلاب که به موجب آن سن نکاح برای دختران 9 ساله و حق طلاق خاص مردان شده بود و دیگر قوانین ضد زن آغاز به کار کرد.

در شرایطی که گذشت دادگاههای مدنی خاص نتوانست به نیازهای زنان پاسخ بدهد. در سال 1376 قانون اختصاص تعدادی از دادگاههای موجود به دادگاه های موضوع اصل (21) قانون اساسی ( دادگاها خانواده) از تصویب گذشت و این دادگاه ها فعال شد. در تبصره 3 ماده واحده مصوب 1376 تأکید شد "هر دادگاه خانواده حتی المقدور با حضور مشاور قضایی زن، شروع به رسیدگی نمود و احکام پس از مشاوره با مشاوران زن صادر خواهد شد."

این هم نمونه ای بود از رجعت به گذشته و تا حدودی پذیرش زنان با رتبه قضایی (مشاوره و...) در محاکم دادگستری. اما هنوز که هنوز است موقعیت زنان ایرانی که پیش از انقلاب می توانستند مانند مردان در همه سطوح بر مسند قضاوت بنشینند به آنها باز پس داده نشده است. زنان اجازه ندارند زیر آرای دادگاه را که در مواردی خود انشاء رأی کرده اند به تنهایی امضا کنند. همواره آخرین و مهمترین امضا را یک قاضی از جنس مرد زیر حکم می گذارد.

در تمام سالهای بعد از صدور و انتشار نظریه شورای نگهبان، رضایت زن اولی یا حکم دادگاه همواره شرط ازدواج مجدد مرد بوده، اما نظر به این که مجازات زن جدید، شوهر و عاقد و سر دفتر حذف شده بود، از تأثیر گذاری قانون به شدت کاسته شد. بسیاری مردان با تهدید زنان، آنها را وادار به اعلام رضایت می کردند و در مواردی با رشوه رضایت زن اول جلب می شد. با این وصف ضرورت اخذ رضایت زن همچنان یک مانع قانونی بود و به زنان دلخوشی و امنیت قلبی می بخشید. اینک می خواهند همین مختصر دلخوشی و امنیت را از زنان باز پس بگیرند. حال آنکه جا دارد بکلی چند همسری را تعطیل کنند و به مقتضیات اجتماعی گردن نهند و به آن مصیبت هایی که برای کودکان ناشی از چند همسری پیش می آید بیندیشند.

"لایحه حمایت از خانواده" که در سال 1386 ابتدا از سوی قوه قضاییه در اختیار دولت نهم قرار گرفت، دولت در آن تغییراتی داد، رضایت زن اول را حذف کرد و تمکن مالی مرد را برای ازدواج مجدد کافی دانست. تازه چگونگی تعیین میزان دارایی مرد را مسکوت گذاشت. اینک ماده 23 دیگر بار و در دورانی که دولت دهم با انواع بحرانها مواجه است، در کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس هشتم تصویب شده و با اندکی دستکاری در ان که واجد اهمیت نیست آماده ارائه در صحن علنی مجلس است. در تغییرات انجام شده ازدواج مجدد مرد را موکول کرده اند به 1- رضایت زن پیشین، 2- تحقق یکی از ده شرط.

شرایطی که در ماده 23 گنجانده اند، فاقد فایده نهایی برای زنان است. برخی به شدت کلی است و قاضی می تواند هر طور دلش بخواهد آن را تعریف کند. از همه مهمتر اگر این شکل از وصله پینه کردن را قانون گذاری می نامند، باید به یک پرسش قدیمی پاسخ بدهند. پرسش این است که با شرایط اضافه شده به ماده 23 چه گلی به سر زنان زده اند. اصلاً فرض را می گذاریم بر این که شوهر به قول آقایان "مردانگی" کند و از طلاق همسر متخلف از اجرای وظایف زناشویی و همسری که تن به تمکین نمی دهد و همسری که سوء رفتار دارد و مانند آن خودداری کند و به جای طلاق همسر قبلی زن دیگری را وارد کند. آیا حق مطلقه این مرد بر "طلاق" که همچنان در ماده 1133 قانون مدنی ایران محفوظ است مخدوش می شود؟ بی گمان تضعیف این حق بر پایه تفاسیری که از شرع شده و می شود ممکن نیست. مرد در احکام شرع برای طلاق همسر دارای قدرت بی چون و چرا است. بنابراین با ردیف کردن ده شرط در ماده 23 گامی برای کمک رسانی به زنان بر نداشته اند. بلکه بر مشکلات قضات دادگستری که هم اکنون زیر بار پرونده های متعدد سرخم کرده اند افزوده اند. به فرض که این قضات ماه ها یا سالها درخواست مرد را برای ازدواج مجدد رسیدگی کنند و دیر یا زود به حقانیت وی رأی بدهند. این رأی چه فایده ای برای زن قبلی دارد؟ خب...، شوهر، زن جدید را وارد می کند. زن قبلی را هم لطف کرده از خانه بیرون نمی اندازد. آیا زن قبلی با این وصله پینه های قانونی، امنیت به دست می آورد؟ آیا حق مطلق شوهر برای طلاق وی محدود می شود؟ می دانیم که چنین نیست. شوهر می تواند هر وقت که بخواهد زن خود را طلاق بدهد. آیا این قانونگذاری که فاقد ضمانت اجرایی است و فقط ایجاد کار برای قوه قضاییه می کند و فایده ای هم نصیب زن نمی شود، با نیازهای جامعه، حقوق زن و فلسفه حقوق تناسبی دارد؟

این شیوه ها در یک کلام وقت گرفتن از قوه مقننه و قوه قضاییه است و سر سوزنی به درد کیان خانواده و جامعه نمی خورد. قانونی است بر ضد ثبات خانواده که قانون اساسی آن همه پیرامون آن لفاظی کرده است. از اینقرار زنان ایرانی 42 سال بعد از تصویب نخستین قانون حمایت خانواده، دیگر بار با خطر "هوو" بدون احساس کمترین مانع قانونی برای مردان مواجه شده اند.

در مجالس شورای اسلامی و در نظرات شورای نگهبان طی سی سال به دفعات بر حقوق به دست آمده زنان (حقوق مکتسبه آنان) تجاوز شده است. این آخرین هجوم نیست. زنان نمی توانند سکوت کنند و سکوت نخواهند کرد. بیانیه ای که اخیراً با امضای بیش از هزار ایرانی در سخت ترین شرایط سرکوب انتشار یافته و اعلام اعتراض نسبت به تصویب قریب الوقوع لایحه حمایت از خانواده است به اندازه کافی روشنگری می کند. حاکمیت می تواند از این رویداد درس بگیرد و آن را نشانه با اهمیتی تلقی کند که قوانین کشور از حیث رفع تبعیض از زنان لازم است اصلاح بشوند. مبارزات برابر خواهانه زنان را به لحاظ آنکه زنان ایرانی تبدیل به یک نیروی توانمند سیاسی شده اند نمی توانند با خشونت ورزی تعطیل کنند.

منبع روز آنلاین